DIAK staat sinds jaar en dag voor ‘Door Inzet Aan Kop’. Hoewel, in de prille kraamweken na de oprichting in 1972 heette de vereniging nog DIOK.
‘Drank Is Onze Kracht’, zo bedacht medeoprichter Henk Hazewinkel samen met zijn broer en zwager op een verjaardagsfeestje.
‘Of Door Inzet Op Kop, dat kon ook. Na onze allereerste wedstrijd van de net opgezette wintercompetitie lazen we echter DIAK in de krant.
Die naam hebben we sindsdien maar aangehouden.’

Op zoek naar een stamkroeg

Met ‘Drank is Onze Kracht’ als doopnaam, was het natuurlijk snel zoeken naar een stamkroeg.
‘We hebben vrij lang in de sporthal aan de Potskampstraat gespeeld.
Een van de dichtstbijzijnde kroegen was “De Broodkont” dat bij de oprichters al langer bekend stond. De DIAKKERS kwamen zodoende uit bij Hotel Het Landhuis,
van het echtpaar Johan Mulder en Annie  Schophuis. En ze zijn sindsdien altijd kind aan huis geweest.
‘Volleybal is belangrijk, maar dat is die derde helft ook altijd voor ons geweest. Die gezelligheid vonden we in Het Landhuis’, aldus Hazewinkel.
Zo maakten de DIAK-leden mee hoe het familiehotel aan de Bentheimerstraat overging van generatie op generatie, vierden ze er bruiloften en partijen,
stond de minibar nooit ver weg van de stamtafel en werd de introductie van elk nieuw seizoensbiertje van Grolsch ingeluid met een bijpassende maaltijd.
Hazewinkel: ‘En we hebben er vaak genoeg het licht uitgedaan. Ja, ik durf wel te stellen dat de meeste hoogtepunten in de historie van DIAK buiten het volleybalveld plaatsvonden.’

De ‘Diakonadas’

Een ander noemenswaardig hoogtepunt is de toevoeging van een damestak. Sinds 1979 heeft DIAK zowel heren- als damesteams.
En dertig jaar later, in 2009, ontstond een bijzonder clubje binnen de volleybalvereniging: de Diakonadas.
‘Dat was in de tijd dat de jaren begonnen te tellen voor een aantal leden’, legt Hazewinkel uit.
‘Eenmaal boven de zestig moesten we ons immers gaan afvragen wat we zouden doen als we niet meer zouden kunnen volleyballen.’

Met een eigen vlag en de snifdas (een mythisch dier) als mascotte, zochten de Diakonadas naar activiteiten voor na hun werkzame leven.
‘We zoeken elkaar in principe elke laatste vrijdag van de maand op. Wat we dan doen, maakt niet veel uit.
Zolang het maar sportief, gezellig, educatief of betekenisvol voor de medemens is’, aldus Hazewinkel.
Zo varieerde het activiteitenprogramma van de Diakonadas al van een bierproeverij (natuurlijk) tot excursies, museumbezoeken en vrijwilligerswerk,
zoals het ondersteunen in werkzaamheden bij Stichting De Marke in de wijk De Thij. Het jaarlijkse hoogtepunt is de gezamenlijke fietstocht,
wanneer de Diakonadas een weekendlang fietsen onder het genot van een Diakonadaatje, een likeurtje dat thuisgestookt wordt door een van de leden.
Hoewel de smaak per jaar verschilt, lijdt de gezelligheid er nooit onder.

Zaal, zand en saamhorigheid

Hoe de vereniging er anno 2022 voor staat? Twee ontwikkelingen baren Hazewinkel enige zorgen: het ledenaantal en de gemiddelde leeftijd.
‘We hebben nu 37 leden, op het hoogtepunt waren dat er meer dan zestig. Maar goed, die ontwikkeling zie je ook bij andere vrijetijdsverenigingen.
En voor velen van ons beginnen de jaren gewoonweg te tellen.’ Verjongen is volgens hem daarom het devies.
‘Jonge energie, nieuwe energie, dat zouden we van harte toejuichen als vereniging.’

Hoe die verjongingscampagne eruit moet komen te zien?

‘Daarvoor ligt een taak bij het huidige bestuur’, zegt Hazewinkel, die zelf gedurende het vijftigjarig bestaan van DIAK ruim 25 jaar een bestuursfunctie bekleedde.
‘Maar ik denk dat we veel te bieden hebben en dat iedereen wel z’n plekje kan vinden bij DIAK – ongeacht niveau, leeftijd of ervaring.
Het volleyballen in de zaal blijft ontzettend leuk. En sinds een jaar of tien spelen we iedere zomer wekelijks beachvolleybal bij Paal 12;
heerlijk om in het zand te duiken en vervolgens afsluiten met een Erdinger op het naastgelegen terras. Het blijft een gezelligheidsvereniging, hè.’

Dat zijn volgens Hazewinkel de factoren die doorslaggevend kunnen zijn voor die gewenste verjonging. ‘De combinatie tussen de zaal, het zand en de saamhorigheid.
Door de jaren heen is DIAK altijd de basis gebleven, maar groeide voor velen het lidmaatschap uit tot een vorm van vriendschap.
We hebben nu vijftig prachtige jaren achter de rug. Als het ons lukt om te verjongen, gaan we vast en zeker een gouden toekomst tegemoet.’

(tekst: Rense Kuipers)